W ósmej sali, największej, z drzwiami zatytułowanymi „Badania i konferencja?”, znajduje się stół konferencyjny, a vis-à-vis stacji medialnej przy stole roboczym o długości 5 m z trzema komputerami i ekranami. Wygodne siedzenia, podobnie jak w innych pokojach wcześniej, oraz na miękkim dywanie zachęcają do poczucia komfortu i uspokojenia się, aby zastanowić się, zbadać, przeczytać, pisać i konferować, zwłaszcza w grupach i ewentualnie moderować specjalne wydarzenia w klimacie biblioteki.
Sala ósma to także warsztaty medialne, centrum medialne, wirtualna biblioteka i miejsce spotkań z terminalami badawczymi.
Na trzech komputerach z dostępem do Internetu są:
Fraginator, terminal wejściowy do bezpośredniego wprowadzania pytań i wskazówek oraz przeglądarka internetowa gotowa do wyszukiwania.
Wpisy trafiają bezpośrednio do bazy danych, gdzie poprzedzona jest kontrola redakcyjna pod kątem zgodności z zasadami etykiety aktywacji i widoczności dla wszystkich.
Odpowiadając przeznaczeniu przestrzeni i zasadniczemu wydźwiękowi, przykładowe i istotne pytania dotyczące prawdy, nauki i innych tematów filozoficznych są umieszczane na otaczających ściankach działowych, także tutaj o specyficznej stymulacji i wykorzystaniu funkcji przestrzennej.
Sposób rozmieszczenia tekstów na ścianach, ich aranżacja, przestrzenie pomiędzy i struktury odnoszą się do przestrzennego dawania, do różnorodności perspektyw, do przerw między perspektywami, do powietrza w górę i w dół, które te pytania tworzą i pozwalają, a wreszcie wolne przestrzenie odnoszą się do miejsca, które pozostaje do wypełnienia przez publiczność w dalszym przebiegu dynamiki i uczestnictwa.
Tutaj również, podobnie jak w innych salach na ścianach, jest miejsce na dodatki wynikające z udziału publiczności, przychodzących sugestii i innych pytań.
